اطلاعیه شماره ۴ 

جنایات رژیم ایران در مورد پناهندگان افغانستانی

مدتی است که جمهوری اسلامی ایران تبلیغات گسترده‌ای را علیه مهاجران افغانستانی به راه انداخته است. هدف این تبلیغات فاشیستی، که مرتجعین سلطنت طلب نیز آنرا همراهی می‌کنند، انحراف افکار عمومی از ورشکستگی اقتصادی، گرانی روزافزن، فقر و مبارزات کارگران، زحمتکشان، زنان و دیگر اقشار مترقی جامعه است.
لذا تبلیغات وسیعی علیه مردم افغانستان در ایران سازمان داده شده است. جمهوری اسلامی علاوه بر اینکه فاقد قانون مهاجرت است، آمار درستی هم از رانده‌ شدگان از افغانستان به ایران به دست نمی‌دهد. از یکطرف وزیر و وکیل و کار به دستان‌شان از وجود ۴ تا ۹ میلیون نفر افغانستانی در ایران صحبت می‌کنند و می‌گویند که فقط ۱٫۷ میلیون نفر آنان ثبت شده هستند، از طرف دیگر روزنامه اعتماد وجود ۵ تا ۶ میلیون نفر را آمار داده و می‌نویسد ۸۲٪ به صورت غیر قانونی وارد شده‌اند. و در چنین اوضاعی نماینده‌ای در مجلس می‌گوید افغانها بی حساب و کتاب اکثر شغل‌ها را از ایرانی‌ها می‌گیرند، از یارانه استفاده می‌کنند، پول کشور را خارج می‌کنند.
بدین ترتیب خروج صدها میلیارد دلار از ایران را که توسط آقازاده‌ها و دولتمردان صورت می‌گیرد، به حساب پناهجویانی می‌نویسند که محتاج معیشت خود هستند.
بدین ترتیب رژیم تلاش می‌کند سمت حمله مردم را از خود منحرف کرده و به سوی پناهندگان بی پناه افغاستانی سمت دهد. همه رزالت‌ها و جنایات و خلافکاری‌های انجام شده را به پناهجویان افغانستانی نسبت می‌دهد، عده‌ای جیره خوار، بسیجی لباس شخص و انسان‌های نادان را علیه این پناهجویان به خیابان‌ می‌کشاند، به سوی آن‌‌ها تیراندازی می‌کند و آن‌‌ها را با کمک این اوباش حکومتی و نادان‌ها از برخی شهرها بیرون می‌اندازد. نمونه برجسته چنین جنایاتی تظاهرات اوباش دولتی در کرمانشاه، زخمی کردن تعدادی انسان‌های بی گناه و فراری دادنشان از این شهر است.
توطئه، فشار، سرکوب و کشتار این پناهجویان در واقع ادامه سیاست رژیم علیه زحمتکشان ایران است. زیرا این پناهجویان در هر کجا که هستند بخشی از نیروهای بالقوه مبارزه علیه فاشیسم می‌باشند و به مبارزات مردم در اشکال مختلف یاری می‌رسانند. کافی است که به شرکت افغانستانی‌های مقیم ایران در جنبش ۱۴۰۱ توجه کنیم.
از قرار معلوم هم زمان، پناهجویان افغانستانی در کشورهای اطراف افغانستان مورد تهاجم همانندی قرار گرفته‌اند.
در ایران آن‌‌ها نه اجازه کار، نه اجازه ازدواج، نه اجازه رفتن به همه شهرهای ایران را دارند. بعداز جنبش ۱۴۰۱ ده‌ها هزار افغانستانی جهت فرار از سرکوب رژیم فاشیستی جمهوری اسلامی ایران، دوباره به کشور خود باز گشتند. احتمالاً فشار در کشور خود را رقیق‌تر از  فشار فاشیست‌های ایران ارزیابی نموده‌اند.
مدتی است دولت پاکستان و حتی دولت عراق، همچون دولت جمهوری اسلامی ایران فشارهای مضاعفی بر افغانستانی‌های مقیم در کشور خود وارد می‌آورند. به نظر می‌رسد که این دولت‌ها نقش این پناهجویان را در گسترش مبارزات دمکراتیک دریافته، خطر آن‌‌ها را جدی تلقی کرده و از اکنون تدارک خنثی کردن آن‌‌ها را در پیش گرفته‌اند. مثلاً در پاکستان بلوای ضد افغانستانی و “جنایات انجام شده“ توسط این پناهجویان گوش مردم خاورمیانه را می‌آزارد. ۲۵۰ نفر از این بی پناهان را دستگیر کرده و می‌خواهند به دولت افغانستان تسلیم کنند.
پناهجویان واقعی به طور کلی در تمام کشورها و به ویژه ایران، بخشی از نیروهائی هستند که برای خواست‌های دمکراتیک مبارزه می‌کنند.
باید از آن‌‌ها دفاع کرد، باید برای تحقق حقوق انسانی آن‌‌ها مبارزه کرد. آن‌‌ها بخشی از زحمتکشان جهان وبخشی از مبارزین راه آزادی در کشورها منجمله کشور ما هستند.
در مقابل فاشیسم رژیم جمهوری اسلامی، فاشیسم حاکم بر پاکستان و افغانستان از پناهجویان آزاده افغانستانی دفاع کنیم.
15.10.2023