رابطه گرانی در سطح بین‌المللی و گرانی در ایران
این سوالی است که در این روزهای فاجعه بار به کرات به گوش میرسد.
به راستی! ایران به کجا می‌رود؟
ایران یکی از کشورهای استراتژیک جامعه جهانی است. لذا تغیرات و حوادث درونی آن را فقط می‌توان در پرتو شناخت تغییر و تحولات بین‌المللی ارزیابی نمود.
لذا ما در زیر این رابطه را تحلیل می‌نمائیم.
۱- گرانی در سطح بین‌المللی:
سرمایه‌داری بجز چپاول و اقدامات چپاولگرانه چیزی نمی‌شناسد. از هر انگیزه، اتفاق، و حادثه کوچکی جهت ابراستثمار کارگران و زحمتکشان استفاده می‌کند. پیش از جنگ در اوکراین، حوثی‌های یمن موشکی را به سمت عربستان سعودی شلیک کردند. این موشک نه خرابی به بار آورد و نه به میادین نفتی خسارتی وارد شد. ولی با این انگیزه نفت و بنرین و ناشی از آن قیمت بسیاری از مواد مورد نیاز مردم در سطح بین‌المللی بالا رفت.
جنگ اوکراین بهانه بی نظیری بود که همه کنسرن‌های بین‌المللی و به تبع آن دولت‌های تابع آنها مثل دولت‌های آمریکا، چین، روسیه، آلمان، انگلیس و غیره... به چپاول و غارت همه جانبه مردم جهان دست زدند.
به طور واقعی به علت جنگ اوکراین تولید بعضی مواد مورد نیاز مردم شدیدا افت کرد. اوکراین یکی از بزرگترین تولید کنندگان غله، ذرت و دانه‌های روغنی است. در اثر جنگ بخش بزرگی از نیروهای تولیدی و خدماتی یا در حال جنگ‌اند یا به کشورهای دیگر مهاجرت کرده و یا در جنگ کشته شده‌اند.
|
۱۰ کنسرن بین‌المللی مواد غذائی
بر پایه رتبه
|
||
| Mrd. $ فروش | کنسرن بین‌المللی | |
| 89,9 | Nestlé | |
| 64,4 |
Archer Daniels Midland |
|
| 52,4 |
JBS |
|
| 50,5 |
Wilmar International |
|
| 42,8 |
Tyson Foods |
|
| 41,4 |
Bunge |
|
| 27,1 |
CJ Corporation |
|
| 26,9 |
Danone |
|
| 26,6 |
Mondelez International |
|
| 26,2 |
Kraft Heinz Company |
|
مطابق آمار سال ۲۰۲۰ سازمان ملل، اوکراین در هر سال ۳۰ میلیون تن ذرت (۵۰٪ تولید جهانی) و حدود ۲۵ میلیون تن گندم (۱۲٪ صادرات جهانی) تولید می‌کند. بخشی از این تولیدات متوقف گشته است.
روسیه در سال ۲۰۲۰ حدود ۸۶ میلیون تن غله تولید کرده که در سال ۲۰۲۱ این مقدار افزایش یافته است. تولید گل آفتابگردان این کشور در سال ۲۰۲۱ حدود ۱۶٫۵ میلیون تن محاسبه شده است (آمار وزارت کشاورزی آمریکا). « در سال ٢٠٢١ بزرگترین شریک صادرات کشاورزی روسیه اتحادیه اروپا بود که خرید خود را با ٤١ درصد افزایش نسبت به سال ٢٠٢٠ به ۴.۷ میلیارد دلار رساند. ..» (بی بی سی - ۹ اسفند ۱۴۰۰)
صادرات گندم روسیه به ایران در سال ۲۰۲۱ برابر بود با ۴٫۳ میلیون تن. صدور کندم و ذرت روسیه به ایران همچنان ادامه دارد.
رکورد تولید سالانه گندم هند ۲۶۰ میلیون تن است که امسال در اثر کمی بارندگی ۳٫۸ درصد کاهش نشان میدهد. لذا هند به عنوان دومین تولید کننده غله جهان، از صادرات گندم خود داری کرده است. ولی بیشتر تولیدات گندم هند به مصرف داخلی اختصاص دارد. لذا گرانی این محصول در بازار بین‌المللی نمی‌تواند ناشی از خود داری هند در صادرات آن باشد. ولی از آغاز جنگ اوکراین تا کنون قیمت جهانی گندم ۴۰٪ افزایش یافته است
فاکت‌ها می‌گویند، گرانی بی رویه مواد غذائی به ما مربوط نیست. پس به چه کسی ربط دارد؟ به بزرگترین کنسرن های مواد غذائی. آنها قیمت‌ها را تعیین می‌کنند و سیاست غذائی جهان را تنظیم مینایند. آنها هستند که تصمیم میگیرند قیمت‌ها چهار برابر شود و می‌شود.
در مورد نفت و گاز نیز همین معضل حاکم است.
روسیه در آوریل ۲۰۲۱ حدود ۱۰ میلیون و ۲۴۹ هزار بشکه نفت در روز تولید کرده است یعنی ۱٫۳٪ بیش از ماه فوریه. (شبکه اطلاع رسانی نفت و گاز – کد خبر: 314931) بر مبنای برآوردهای دولت روسیه، تولید گاز این کشور در سال ۲۰۲۲ نسبت به سال قبل افزایش نشان میدهد. مقدار واردات نفت و گاز اتحادیه اروپا از روسیه ۲۶٪ و ۴۰٪ نیازهای این اتحادیه است.
از امارهای فوق چنین نتیجه می‌شود که تولید نفت و گاز در جهان همچنان به مقدار سابق و گاها بیشتر ادامه دارد. اروپا همچنان انرژی گازی و بخشا نفتی خود را از روسیه تأمین می‌کند. کمبود گندم، ذرت و روغن‌های گیاهی به علت جنگ اوکراین و خود دار هند از صادرات گندم ، قابل لمس است. دیگر کشورهای جهان با وجود این که کمبود محصولات فوق به زیر شاخه‌های تولید در همین ارتباط تأثیر منفی میگذارد،همچنان به تولیدات خود ادامه میدهند. باید گفت که در شرایط خشکسالی مثل هند و شرایط جنگی مثل اوکراین کمبود محصول و قدری گرانی امری‌ست طبیعی.
ولی گرانی بی مهار همه چیز در اوضاع بین‌المللی طبیعی نیست.
سرمایه‌داری جهانی به بهانه بعضی کمبودها که در فوق بدان اشاره شد، قیمت اساسی‌ترین محصولات مورد نیاز جامعه بشری را به طور بی سابقه‌ای افزایش میدهد و از این طریق صدها میلیارد دلار مردم جهان را سرکیسه می‌کند.
در ماه دسامبر ۲۰۲۱ قیمت هر بشکه نفت برنت ۷۹٫۳۳ دلار و قیمت نقت خام آمریکا ۷۶٫۲۶ دلار معامله گردید. در ۶ ماه مه ۲۰۲۲ قیمت هر بشکه نفت برنت ۱۱۱٫۵۹ دلار و نفت خام آمریکا ۱۰۸٫۸۸ دلارمعامله شد.
این افزایش قیمت‌ها تا این سطح در حالی که همه کشورهای نفت خیز همچنان از سطح سال ۲۰۲۰ بیشتر نفت و گاز تولید می‌کنند، نشان ازحرص و طمع کنسرن‌های عظیم بین‌المللی در چپاول مردم جهان دارد.
با گران شدن نفت و گندم در این ابعاد، همه چیز در همین ابعاد گران شده است. یک گرانی مصنوعی برای استثمار چند جانبه کارگران و زحمتکشان جهان.
یک سخنگوی فائو می‌گوید: «متوسط قیمت مواد غذایی در ماه آوریل در جهان ۳۰ درصد بیشتر از مدت مشابه سال قبل بوده است.»
کوس رسوائی تمایل شدید کشورهای امپریالیستی به ویژه آمریکا به ادامه جنگ در اوکراین، مدتی‌ست به صدا درآمده است. کشورهای ناتو به ویژه اآمریکا، آلمان و انگلستان، با تمام توان به صدور اسلحه به اوکراین مشغولند و بدین ترتیب از پایان درگیری جلو میگیرند. این امر در تنش میلیتاریزه شدن بیشتر کشورهای جهان میدمد. بودجه‌های نظامی بالا می‌رود، کارخانه‌های اسلحه سازی گسترش می‌یابد، اقتصاد جنگی و شکوفائی آن در کل اقتصادیات این کشورها رشد و توسعه می یابد. تا زمانی که جنگ اوکراین ادامه دارد شکوفائی اقتصاد جنگی نیز ادامه دارد. با اتمام جنگ اوکراین، اقتصاد این کشورها ریزش می‌کند. لذا آنها با تمام قدرت در جنگ اوکراین میدمند. این امر فقر و مرگ و میر ناشی از آن را در بی سابقه‌ترین ابعاد آن می‌گستراند و ثروت را باز هم در بالاترین هرم جهانی سرمایه یعنی در قوی‌ترین کنسرن‌های عظیم جهانی متمرکز میسازد. این دایره شیطانی تا هستی امپریالیسم ادامه خواهد داشت.
این روند تضادهای کمپ امپریالیسم را به طور بی سابقه‌ای تشدید کرده و می‌کند و در عین حال تضاد کارگران، زحمتکشان و آزادیخواهان مترقی با کمپ امپریالیسم را نیز به نهایت می‌رساند. تحت تأثیر عامل و جریانات فوق تحولات ایران شکل خاص خود را یافته است.
۲- گرانی در ایران
گرانی مصنوعی ایجاد شده در ایران را همان کنسرن‌های غول آسائی مدیریت می‌کنند که گرانی مصنوعی را در سطح بین‌المللی مدیریت مینمایند. منتها با ویژگی ایران و منافع خاصی که بورژوازی این کشور در این گرانی دارد.
گرانی مصنوعی ایجاد شده در سطح جهان، نعمت باد آورده‌ای بود برای بورژوازی حاکم و نماینده‌ی آن یعنی رژیم جمهوری اسلامی.
رژیم ایران در بوق و کرناهای خود میدمد که گرانی پر اوج و گسترده جدید ناشی از گرانی در سطح بین‌المللی است. این تا آن اندازه واقعیت دارد که جار و جنجال نیروهای امپریالیستی در گران کردن بی رویه همه نیازهای انسانی واقعیت دارد. گرانی از اوان حاکمیت بورژوازی در ایران و به ویژه از اغاز حاکمیت رژیم جمهوری اسلامی، اقدام غارتگرانه‌ای بوده و هست که غارت اقتصادی را با سرکوب سیاسی در هم آمیخته و زندگی اکثریت مردم زحمتکش و استثمار شونده را غیر قابل تحمل کرده است. گرانی گسترده‌ی جدید در سطح بین‌المللی که تابع سیاست‌های کنسرن‌های بین‌المللی است می‌بایست قبای منحوس خود را تا آخرین گوشه و زوایای جامعه ایران نیز بگستراند.
شهریار حیدری عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس در ارتباط با گرانی پر اوج کنونی می‌گوید: «مشکلات و معضلات ما ... موضوع مدیران بی کفایت، نالایق و ناتوان است.»
او آگاهانه دروغ می‌گوید و حقه بازی می‌کند. گرانی امروزه در ایران، یک اقدام برنامه ریزی شده کنسرن‌های عظییم بین‌المللی است که بر رژیم ایران مسلط‌اند و سیاست‌های خود را که اتفاقا در تطابق با منابق بورژوازی حاکم در ایران نیز هست به آن دیکته می‌کنند.
خبرگزاری میزان - نود اقتصادی نوشت: «بر اساس گزارش مرکز آمار، از ابتدای سال ۱۳۹۶ تا پایان آبان ۱۳۹۹، در بین مواد غذایی پرمصرف، موز با ۳۳۲ درصد رکورددار گرانی است و پس از آن برنج خارجی با ۳۲۵ درصد، چای خارجی با ۳۱۷ درصد و پیاز با ۳۱۷ درصد قرار دارند.» این آمار به اقرار خودشان نشان میدهد که پیش از بحران اوکراین روند گرانی سرسام آور، بی وقفه ادامه داشته است. و گرانی کنونی در عین تأثیر از اوضاع بین‌المللی ادامه تشدید شونده‌ی گرانی قبلی است.
در ادامه گرانی‌های قبلی قیمت حبوبات ۱۲۰٪ ، شکر ۹۰٪ ، موز ۳۳٪، خیار ۴۷٫۴٪ و بادمجان. ۳۷٫۶٪ نسبت به ماه قبل افزایش داشته است. در دو سال گذشته در کردستان « اگر میتوانستیم با 500 هزار تومان 20 رقم کالا را خریداری کنیم امسال این مقدار به کمتر از 5 رقم رسیده است»
بر مبنای گزارش فائو: « متوسط قیمت مواد غذایی در ماه آوریل در جهان ۳۰ درصد بیشتر از مدت مشابه سال قبل بوده است.
بر مبنای مرکز آمار ایران، رشد قیمت‌های مواد غذائی و دیگر مواد مورد نیاز مردم در ایران، حد اقل ۴۳٪ بوده و روندی دیرپا از گذشته دارد.
بر این مبنا بر خلاف دغل گویان رژیم جمهوری اسلامی دال بر؛ بی لیاقتی مدیران مدیریت بحران، گرانی ناشی از سوء استفاده مالی مدیران و دولتمردان، گرانی ناشی از شرایط خاص بین‌المللی، گرانی ناشی از کمبود مواد غذائی در سطح بین‌المللی و خشک سالی – یک روند اگاهانه و برنامه ریزی شده‌ی قدرت‌های مالی بین‌المللی و پیش برد آن توسط رژیم سرمایه‌داری ایران جهت غارت تمام و کمال مردم این سرزمین است.
رژیم سرمایه داری ایران سعی می‌کند در این روند به اقتصاد ورشکسته، نا به سامان و تضادهای تشدید شونده درونی خود سر و سامانی بدهند و مرهمی بگذارند و از تکامل آگاهی مردم جهت آزادی خود و رسیدن به جامعه‌ای متعالی‌تر جلوگیرند.
در روند گرانی برنامه‌ریزی شده، رژیم ترفندهای نخ‌نما شده‌ای جهت ارام کردم مردم به کار می‌برد که هدف اساسی آن پرتاب اقشار بیشتری از جامعه به قعر فقر و بی خانمانی‌ست.
بر اساس مصوبه دولت در اردیبهشت همین سال حقوق کارمندان دولت در سال ۱۴۰۱ حدود ۱۰٪ افزایش یافته و به ۴۱۷۹۷۵۰ تومان رسیده است. با توجه به افزایش تورم حد اقل ۴۳ درصدی (مرکز آمار ایران)، تومان حداقل ۴۳٪ بی ارزش‌تر می‌شود. (نرخ تورم واقعی در اران حدود ۵۶ تا ۶۲ درصد است) لذا ۱۰٪ افزایش حقوق کارمندان نه تنها امکان بیشتری برای آنها در زمینه برآوردن نیازهای اقتصادی‌شان فراهم نمی‌کند بلکه کل این حقوق۳۳٪ از ارزش سال قبل‌اش را از دست داده و امکانات معیشتی کارمندان تنگ‌تر شده است. درجه فشار بر مردم را وقتی می‌توان درک کرد که بدانیم مرز فقر در ایران کنونی حدود ۱۸ میلیون تومان است.
گرانی گسترده در این روزها، تمام ذخیره مالی اقشار پائین تا متوسط جامعه را می‌بلعد و در اختیار کنسرن‌های مختلف تولید کننده مواد مصرفی مردم و یا کنسرن‌های تسلیحاتی – نظامی قرار میدهد. یکی از کنسرن‌های مکند، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است. این سازمان جهت ادامه روند تسلیحاتی خود هم آهنگ با تنش تسلیحاتی جهان، بخش اعظم این ذخائر مالی و ارزش‌های اضافه تولید شده توسط کارگران را می‌بلعد. بخش دیگر را دولت سرمایه‌داری در اختیار سازمان‌های تروریستی و دولت های فاشیستی و شبه فاشیستی قرار میدهد تا در صورت لزوم و احساس خطر واقعی از جانب مردم ایران، آنها را وارد میدان کند و یا در تضادهای بین‌المللی خود از آنها استفاده نماید.
به هر جهت گرانی باعث فقر می‌گردد و فقر باعث ده‌ها معضل دیر پای اجتماعی می‌شود؛ از قبیل فحشا، اعتیاد، گسترش قاچاق، گسترش جنات و...
در عین حال فقر، کاهش قدرت خرید مردم به ویژه کارگران و زحمتکشان را در پی دارد که ناشی از آن کالاها در انبارها میماند و سرمایه دچار رکود می‌گردد. این یعنی تورم. گرانی در ابعادی امروز آن، تورمی را در پی دارد که مصیبت‌بار است.
این آمارها نشان میدهند که اولاً گرانی فزاینده امروزی ایران، بسیار پیش از گرانی جهانی فعلی جریان داشته و دوما گرانی کنونی بسیار غارتگرانه‌تر از گرانی بین المللی است. گرانی در سطح بین‌المللی ۳۰٪ است. در حالی گه گرانی در ایران گاهاً ۱۰۰٪ و بیشتر رقم زده شده است. آلبرت بغزیان، اقتصاددان، می‌گوید: "دولت سیزدهم برنج را ۳۰ هزار تومان تحویل گرفت و به ۱۱۰هزار تومان رساند".
هدف رزیلانه دیگر رژیم جمهوری اسلام در دامن زدن به گرانی در چنین ابعادی، انحراف مبارزات سیاسی مردم به مبارزه فقط معیشتی و لاجرم انشعاب در صفوف نیروهای به پا خاسته است. این خطرناک‌ترین ترفند رژیم علیه زحمتکشان جامعه است.
علیه گرانی افسار گسیخته و مصنوعی و دست ساز رژیم سرمایه‌داری ایران، مردم به پا خاسته‌اند. مبارزات جاری مردم در ۴۰ سال اخیر چنین گستره‌ای را شاهد نبوده است. در مدتی کمتر از سه روز شعله‌های اعتراض و اعتصاب در بیش از ۳۰ شهر و ۱۱ استان جامعه را گرم نمود. تمام بخش‌های مختلف کارگران، معلمان، پرستاران، بخشی از کارمندان دون پایه، رانندگان اتوبوس و بازنشستگان به میدان آمده‌اند، خیابان‌ها را فتح کرده و گاها با نیروهای مسلح درگیر شده و صدها زندانی، ده‌ها زخمی و تعدادی کشته برجا گذاشته‌اند.
سوسنگردی‌ها اولین مردمانی بودند که علیه گرانی بی سابقه در ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۱ به خیابان‌ها ریختند و مبارزه را اغاز کردند. در پی آن زحمتکشان شهرهای دیگر خوزستان مثل ایذه، شادگان، دزفول، اهواز و حمیدیه خیابان‌ها را اشغال کردند. در این روزها نان، روغن و ماکارونی در شهرها نایاب شد، قیمت‌ها روز افزون فزونی گرفت و مردم خشمگین دیگر شهرها را به میدان کشید. امروز اکثر مردمان کار و زحمت در سرتاسر کشور در عصیان و مبارزه هستند. در این جنبش وسیع و گسترده زنان در وسعتی بی نظیر و شجاعتی بی مانند حضور دارند و پیش‌تازند.
علیه جنبش استثمار شوندگان و گرسنگان، نیروهای پر شمار نظامی علیه تظاهر کنندگان در خیابان‌ها مستقر شدند و در تمام شهرها جو امنیتی و سرکوب به وجود آوردند. در ابتدا سعی کردند مردم را با تیر هوائی متفرق کنند، سپس از گاز اشک آور استفاده کردند و چون نتیجه‌ای حاصل نیامد، به مردم یورش بردند، عده‌ای را دستگیر، زخمی و زندانی کردند و آنگاه تظاهر کنندگان را در بعضی از شهرها هدف گرفتند و شلیک کردند. در جونقان با شلیک ۴ گلوله به جمشید مختاری جان او را گرفتند. جو امنیتی به ویژه در شهرکرد، سنندج و جونقان از حدت ویژه‌ای برخوردار بود. پاسداران با تفنگ ساتچمه‌ای بسیاری را زخمی و مجروح کردند.
تمام دستگاه‌های عریض و طویل بورژوازی با هر وسیله‌‌ای مصمم بودند از تکامل جنبش به سطح عالی‌تر سیاسی جلوگیرند. ولی در بسیاری از زمینه‌ها با شکست رو به رو شدند. مردم دشمن را می‌شناختند و آن را با شعارهاشان مورد حمله قرار میدادند: رانندگان شرکت اتوبوسرانی تهران و حومه شهردار را هدف گرفته بودند «شهردار بی‌لیاقت استعفاء استعفاء» و خواهان برگناری او بودند. شعارهای سیاسی تا «مرگ بر خامنه‌ای»،« مرگ بر رئیسی»، « توپ تانک فشفشه آخوند باید گم بشه» تا «مرگ بر دیکتاتور» نیز تکامل یافت. در تقابل با حملات وحشیان و دد منشان رژیم، جوانان عصیان زده به بعضی مراکز نیروهای امنیتی حمله برده و آنها را به آتش کشیده‌اند. مثل حمله به پایگاه بسیج در هفشجان چهار محال بختیاری. ولی این مبارزات با وجود گستردگی بی نظیرش در سرتاسر کشور، نتوانست به لحاظ سیاسی به سطح ابان ۱۳۹۸ تکامل یابد. «مرگ بر رژیم جمهوری اسلامی» در هیج لحظه و منطقه‌ای به گوش نرسیده است. ناشی از حدت گرانی در کل جامعه، شرایط بین‌المللی، نبود یک نیروی رهبری کننده جامع و توطئه‌های رذیلانه رژیم در تضعیف و کند کردن اینترنت جهت قطع ارتباط بخش‌های مبارزه با هم ، مبارزات بیشتر روی خواست‌های معیشتی متمرکز شده بود. در تظاهرات آبان ۹۸ در آذربایجان گروهی از مبارزین شعار میدادند «وای به روزی که مسلح شویم» در این تظاهرات تا کنون نه از مسلح شدن کلامی رفته است و نه از سوسیالیسم.
بر این ضعف، ضعف و یا کمبودهای دیگری را نیز باید اضافه کرد: عدم ارتباط بخش‌های مختلف این جنبش با یکدیگر و ناشی از آن عدم تمرکز سیاسی روی مهمترین خواست‌های معیشتی و سیاسی. و اما مهمترین کمبود در این مبارزات همانند مبارزات سال‌های گذشته، عدم حضور یک حزب کمونیستی کارگری برای پیوند مبارزات مردم در کلیه بخش‌ها و مناطق و تبدیل آنها به یک مشت کوبنده علیه رژیم سرمایه‌داری – مذهبی ایران است.
آیا پرولتاریای ایران در دادگاه آینده، ما کمونیست‌ها را جهت این کم کاری و وقت گذرانی، خواهد بخشید؟