عمومی

۱۸ اسفند ۱۴۰۱

پس از قتل مهسا (ژینا) امینی و آغاز انقلاب زن، زندگی و آزادی، مردم ایران مبارزه‌ی آزادیخواهانه‌ی خود را پی‌می‌گیرند و بر آن هستند تا زنجیر ستم، تبعیض و استبداد را بگسلند. همه‌ی ما که زخمی از جمهوری اسلامی بر جان و تن خود داریم، راه رسیدن به ایرانی آزاد و دمکراتیک را گذار از جمهوری اسلامی می‌دانیم. رسیدن به این هدف نهائی نیازمند سه عامل همبستگی، سازماندهی و مبارزه‌ی مستمر است.

این منشور ابتدا بر فعالیت‌های خارج از کشور تکیه می‌کند که می‌تواند زمینه را برای مشارکت فعالانه کنشگران داخل کشور فراهم کند بر این باوریم که انزوای جهانی جمهوری اسلامی از اولین گام‌های لازم برای ایجاد تغییر است و باید خواسته‌های زیر پیگیری شود:

۱- ایجاد فشار بین‌المللی بر جمهوری اسلامی برای لغو حکم اعدام و آزاد کردن بی قید و شرط و فوری تمام زندانیان سیاسی.

۲- رایزنی با دولت‌های دمکراتیک برای اخراج سفرای جمهوری اسلامی.

۳- رایزنی با دولت‌های دمکراتیک برای اخراج وابستگان جمهوری اسلامی در کشورهای متبوع خود.

۴- رایزنی با دولت‌های دمکراتیک برای حمایت از این منشور و سازماندهی پس از آن.

۵- ایجاد راه‌هائی برای یاری رسانی به مردم ایران.

تأثیر گذاری این دولت‌ها باید به نحوی صورت بپذیرد که آن‌‌ها حق دخالت در امور داخلی و تصمیمات مردم ایران را نداشته باشند.

گام‌های بعدی با حضور کنشگران داخل ایران بر عدالت انتقالی، تشکیل شورای انتقال قدرت و راهکارهای انتقال قدرت به حکومتی دمکراتیک، ملی و سکولار تمرکز می‌کند. این کار نیازمند همراهی هموطنان متخصص در رشته‌های مختلف است که دعوت به همکاری خواهند شد و کمیته‌های تخصصی گذار از جمهوری اسلامی را تشکیل می‌دهند. ساز و کارهای دمکراتیک و اجرائی این همبستگی و سازماندهی برای نتیجه‌گیری از مبارزات مدنی مردم ایران در اولین فرصت معرفی و اجرا خواهد شد.

باورهای مشترک نیروهای خواهان تغییر نظام جمهوری اسلامی برای رسیدن به ایران دمکراتیک :

۱- تعیین نوع حکومت از طریق همه پرسی و استقرار یک نظام دمکراتیک سکولار (بر مبنای اصل جدائی دین از حکومت) که در آن تمامی مقامات سیاسی و رسمی، به واسطه‌ی انتخابات آزاد و دمکراتیک انتخاب می‌شوند و باید همه شهروندان از هر باور و قوم و جنسیت و گرایش جنسی در پیشگاه قانون، از حقوق و احترام برابر برخوردار باشند.

۲- حفظ یکپارچگی سرزمینی ایران با پذیرش گوناگونی زبانی، قومی (اتنیکی)، مذهبی و فرهنگی آن.

۳- تمرکز زدائی از قدرت با سپردن اختیارات مالی، اداری و سیاستگذاری به نهادهای منتخب استانی، شهری و ناحیه‌ای.

۴- تشکیل نهاد مستقل نظارت بر انتخابات و پذیرش نظارت نهادهای ناظر داخلی و بین‌المللی بر انتخابات.

۵- برگزاری انتخابات دمکراتیک برای تشکیل مجلس مؤسسان و تدوین قانون اساسی جدید در فرآیندی شفاف و مشارکتی.

۶- پذیرش تکثر و تنوع در جامعه‌ی ایران و تلاش برای رفع تبعیض‌های تاریخی و کنونی. پذیرش جایگاه زبان‌های مادری بر اساس قوانین و کنوانسیون‌های بین‌المللی.

۷- التزام قانون اساسی جدید به تمامی اصول اعلامیه‌ی جهانی حقوق بشر و تمامی حقوق و آزادی‌های ذکر شده در آن.

۸- لغو مجازات اعدام و هر نوع کیفر جسمانی؛ ممنوعیت هر نوع مجازات خودسرانه در دوران گذار و پیوستن به کنوانسیون‌ منع شکنجه در نظام جدید.

۹- پیوستن و عمل به کنوانسیون بین‌المللی رفع هر گونه تبعیض علیه زنان، عمل به کنوانسیون حمایت از افراد دارای معلولیت، عمل به کنوانسیون حقوق کودکان و تمام کنوانسیون‌های بین‌المللی که ایران به آن‌‌ها پیوسته است اما بدون اجرا باقی مانده‌اند؛ پذیرش دو پروتکل اختیاری میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی.

۱۰- پیوسیتن و عمل به کنوانسیون‌های سازمان بین‌المللی کار درباره‌ی حقوق کارگران شامل آزادی تشکل و حق سازمان‌یابی، اعتصاب و مذاکره‌ی جمعی؛ تأمین سلامت، امنیت و منع تبعیض در محیط کار و ضمانت حداقل استمزد عادلانه.

۱۱- حمایت از تشکیل دستگاه قضائی مستقل بر طبق استانداردهای جهانی.

۱۲- دادخواهی برای تمامی قربانیان جمهوری اسلامی توسط کمیته‌های حقیقت یاب از طریق تشکیل دادگاه‌های عادلانه و بی طرف با امکان دسترسی آزادانه به وکیل مستقل و انتخابی.

۱۳- انحلال سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و تمام زیر مجموعه‌های آن. امکان ادغام نیروهای نظامی سپاه در نیروهای نظامی دیگر چون ارتش در صورت اثبات عدم دخالت در جنایات و داشتن تخصص. وظیفه‌ی ارتش صرفا دفاع از یکپارچگی سرزمینی کشور باشد.

۱۴- تعامل و ایجاد رابطه‌ی صلح آمیز با تمامی کشورهای جهان و پایان دادن به دخالت در امور دیگر کشورها و پیوستن به داگاه بین‌المللی کیفری. اقامه‌ی دعاوی حقوقی در چارچوب قوانین بین‌المللی برای لغو پیمان‌های ناعادلانه و مغایر با منافع ملی که در نظام جمهوری اسلامی با کشورهای دیگر و یا شرکت‌ها عقد شده است.

۱۵- پیوستن به کنوانسیون ایمنی و امنیت هسته‌ای.

۱۶- التزام به اصول پایه‌ی توسعه پایدار و حقوق محیط زیستی بشر و پیوستن و عمل به قطعنامه‌های سازمان ملل در این موارد.

۱۷- از بین بردن انحصارات اقتصادی، رعایت استانداردهای بین‌المللی بانکی و مبادلات پولی و همچنین تسهیل مبادلات تجاری و جذب سرمایه‌گذاران بین‌المللی. تمرکز بر سیاست‌های جبرانی و امتیازات اقتصادی ویژه برای توانمند سازی مناطق و استان‌های محروم نگه داشته شده. شفافیت و مبارزه با فساد و پیوستن به کنوانسیون گروه ویژه‌ی اقدام مالی (اف ای تی اف).

ایران برای گذر از استبداد جمهوری اسلامی نیازمند همبستگی تمام ایرانیان آزاده است. شجاعت مردم ایران و مبارزه‌ی پیگیر آنان برای آزادی، چشم انداز روشن فردای ماست. در آفریدن فردای آزاد خود کنار هم بایستیم.

9.3.2023