ماریا کورینا ماچادو و جایزه صلح نوبل

جایزه نوبل صلح اهرمی گشته تا به وسیله آن بر کشورهائی که سیاست‌شان به مذاق امپریالیست‌های غربی خوش نمی‌آید، فشار اعمال نمایند.

ما نمونه ایران را پیش روی خود داریم. در حالی که مبارزین پای در عمل و سترگی همانند سپیده قلیان از حقوق حقه و دمکراتیک اکثریت مردمان این سرزمین یعنی طبقه کارگر و خانواده‌‌ی کارگران تا پای جان دفاع می‌کند، به بند کشیده می‌شود، سخت‌ترین شکنجه‌ها را تحمل می‌کند ولی همچنان می‌ایستد و حقوق مردم را از بیغوله‌های زندان فریاد می‌زند، “دموکراتهای“ غربی رو بر می‌گردانند و جایزه نوبل صلح را به خانم شیرین عبادی، یک خرده بورژوای دموکرات بی ضرری که روی خط “دموکراسی“ امپریالیستی حرکت می‌کند، تقدیم می‌نمایند.

اهدای جایزه نوبل صلح به خانم ماریا کورینا ماچادو نیز چنین است. ایشان یکی از رهبران راست رادیکال جنبش اپوزیسیون علیه مادورا، رئیس جمهور منتخب مردم ونزوئلاست.

موضع سیاسی مادورو در تقابل با سیاست‌های دولت آمریکا و گرایش او به سوی امپریالیست‌های شرقی مثل چین و روسیه و هند است.

در نتیجه اهدای جایزه نوبل صلح به خانم ماچادو را باید در رقابت بین آمریکا و چین و روسیه تحلیل نمود.

مادورو در تاریخ ۸ سپتامبر ۲۰۲۳ وارد پکن شد و با  شی جین پینگ دیدار کرد و گفت “من با هدف ساختن نظم نوین جهانی به چین آمده‌ام. و در تویتر خود «این سفر را تاریخی خواند و تأکید کرد با هدف “تقویت همکاری و ساختن نظم نوین جهانی“ به چین آمده است.» (اُیرونیوز فارسی) سیاست تحریم‌های مخرب آمریکا باعث کاهش ۸۰ درصدی تولید ناخالص داخلی این کشور گردیده است. لذا اقتصاد ونزوئلا در حال ویرانی و اوضاع درونی‌اش آشفته است.

چین در سال ۲۰۱۰ در ازاء پرداخت ۵۰ میلیارد دلار به ونزوئلا، نفت ارزان این کشور را به غارت برد. با این وجود ونزوئلا در سال ۲۰۱۸ هنوز ۲۰ میلیارد دلار به چین مقروض بود. (اطلاعات آماری از اُیرونیوز) مناسبات سیاسی و تجاری ونزوئلا با چین هر روز گسترده‌تر می‌شود. ولی سیاست منطقه‌ای مادورو از همان ابتدای به قدرت رسیدنش اتحاد گسترده نیروهای ضد فاشیست در ونزوئلا و در سطح کشورهای آمریکای جنوبی و برگزاری یک کنگره ضد فاشیستی بود.

در ۲۸ ژوئیه ۲۰۲۴ انتخابات ریاست جمهوری برگزار شد. دموندو گونزالس کاندید اپوزیسیون راست رادیکال طرفدار آمریکا در مقابل مادورو قرار گرفت. مادورو با کسب ۵۱ درصد آرا در این رقابت پیروز شد.

اولین کسی که صحت انتخابات را زیر سؤال کشید خانم ماچادو بود زیرا او توانسته بود اپوزیسیون راست طرفدار آمریکا را زیر یک پرچم با کاندیداتوری گونزالس متحد کند.

او از اعزام ناوگان‌های آمریکائی به سواحل ونزوئلا به بهانه مبارزه با مافیای مواد مخدر (ترامپ معتقد است که مادورا یکی از رهبران مافیای مواد مخدر است) ولی عملاً برای ایجاد آشفتگی و نا امنی بیشتر در ونزوئلا صورت می‌گیرد، پشتیبانی می‌کند این در حالی‌ست که اقدامات آمریکا مورد اعتراض شدید ونزوئلا، کلمبیا و برزیل قرار گرفته است.

خانم ماچادو در مورد دونالد ترامپ فاشیست چنین دُرافشانی می‌کند: «ما در لحظه‌ای تعیین‌کننده برای قاره آمریکا قرار داریم. آنچه در ونزوئلا در حال وقوع است، نتیجه موضع قاطع رئیس‌جمهور ترامپ برای در هم شکستن ساختار جنایی حاکم است و تاثیر بزرگی بر منطقه دارد.»

و پس از این که “برنده“ نوبل صلح شد، گفت: «این جایزه را به مردم رنج ‌دیدهٔ ونزوئلا و به رئیس‌جمهور ترامپ، به‌ خاطر حمایت قاطعش از آرمان ما، تقدیم می‌‌کنم!»

دولت ونزوئلا نیز پس از چند روز به عنوان اعتراض سفارت خود در نروژ و استرالیا را تعطیل نمود و در کشورهای بوروکینافاسو و زیمبابوه که آن‌ها را «ملت‌های خواهر و متحدان راهبردی در مبارزه ضد استعماری» ارزیابی می‌کند سفارتخانه‌های خود را دایر کرد، دو کشوری که از متحدین نزدیک روسیه هستند و آمریکا را در مسائل مختلف در سازمان ملل مورد انتقاد قرار می‌دهند.

از جانب دیگر، موضع شدیداً راست پرو آمریکائي خانم ماچادو، انتقادات بسیاری را از درون و بیرون ونزوئلا حتی از درون طرفداران و متحدین خودش برانگیخته است.

کارولینا پدروسو، استاد روابط بین‌الملل می‌گوید «انتخاب او جلب توجه می‌‌کند، چون در میان چهره‌های مخالف دولت، او صلح‌جوترین فرد نیست. برعکس، او رادیکال‌ترین آن‌هاست و نه تنها ابزارهای خشونت‌آمیز را کنار نمی‌گذارد، بلکه استفاده از آن‌ها را برای سرنگونی حکومت تشویق می‌کند.»

پدروسو می‌نویسد: «شاید این جایزه جناحی از اپوزیسیون را تقویت کند که مصمم است برای برکناری مادورو از قدرت، حتی به رویارویی نظامی در خاک ونزوئلا نیز تن دهد.» این حدس به واقعیت نزدیک می‌شود زیرا در روزهای اخیر نیروی نظامی آمریکائی «در حملاتی به چند شناور کوچک از مبدا ونزوئلا، ده‌ها نفر را کشته است. ... نشانه‌ها حاکی از آن است که هدف اصلی کارزاری برای ارعاب و براندازی دولت نیکلاس مادورو، رئیس جمهور ونزوئلاست» (بی بی سی) حملات آمریکا به شناورهای ونزوئلا در رسانه‌های غربی، مبارزه با مافیای مواد مخدر نام گرفته است.

در عین حال برجسته کردن مجدد خانم ماچادو در شرایطی‌ست که مبارزه طبقاتی کارگران علیه سرمایه‌داری گام بلندی بر می‌دارد. بسیاری از اتحادیه‌های کارگری جهت مبارزه علیه گرانی بی‌سابقه، افزایش سن بازنشستگی و علیه تورم افسار گسیخته در حال اتحاد و تدارک مبارزه مشترک بودند. برجسته کردن خانم ماچادو مبارزه طبقاتی را پس می‌زند و مبارزه گروه‌های سیاسی رقیب را روی صحنه می‌‌آورد و این عامل ارتجاعی‌تر از دیگر عوامل ارتجاعی‌ست.

نوبل صلح به کارت ورود خشونت و جنگ تبدیل گشته است. کارتی است که به اپوزیسیون پرو غرب در کشورها اجازه هر اقدام و عمل خشونت‌باری را می‌دهد.

جهان غرب برای پس زدن مبارزه طبقاتی و سرنگونی مادورو به نفع خود در رقابت با جهان شرق از این کارت نیز استفاده کرده است.

نظم کمونیستی

۲۴ آبان ۱۴۰۴